09 desember 2012

Når menn vel kunst...

...så blir han ofte av eit, bokstaveleg tala, grøvre kaliber enn når damene får råde:
Eg har vore på Setermoen i helga, som de skjønner.

Først frå utearealet i panserleiren: 
Pynta til Tanksgiving heile året. 
 Deretter frå messa i panserleiren. Ein skjønar det kan gå hardt for seg der ein laurdagskveld:  
Her får eg stadfesta alle fordommane mine mot fyllekulturen i Forsvaret.  
Eigentleg må eg seie at det mest slåande med pansermessa var kor lik stilen var Billa på Blindern Studenterhjem, der eg trådte studentstilettane mine i heile seks år.

Men det var også visdomsord å komme over, desse kunne ein del av elevane mine (og til og med somme av kollegaene mine) nytte seg av i kvardagen: 
Eit motto for kvardagen
I artillerileiren hadde dei freista tilveret som arkitektar, og det må eg seie eg syntest dei var ganske flinke til. Høgtideleg, men med eit lokalt preg. 
Innkøyringa til artillerileiren. 
 Inne i artillerimessebygningen var det forøvrig ein annan ting som verkeleg minte meg om Blindern Studenterhjem - skjolda som synte kven som hadde fått medlemskap i Den Brennende Bombes Orden. Veldig likt Bukkeordenen hjå oss, altså. Studentar, soldatar, unge folk heimefrå er visst dei same overalt. Det er både urovekkjande og trygt. Trur eg. 

Ingen kommentarer: