Jeg - ei SATS-dame

Jeg har meldt meg inn i SATS, og fra og med desember får de lov til å trekke penger fra kontoen min en gang i måneden. Det er ille nok å melde seg inn i et kommerst treningssenter om jeg ikke skal innrømme hvor mye penger jeg bruker på det også, så det skal jeg hoppe glatt over.

I går var jeg på trening på SATS Spektrum, i dag på spinning på Lillestrøm. Og er helt knekt. 45 minutter med spinning var altså mer enn nok til at jeg nå sitter i sofaen og er kvalm av utmattelse. Helt gåen.

For det skulle være så greit, jeg skulle kjøre sone 3, jeg. Men så vips! var jeg i sone 4, og siden jeg har slitt litt med å få opp pulsen i det siste, så tenkte jeg at jeg bare skulle kjøre sone 4 i stedet. Jadda. God plan, Ellen, god plan. For etter det første draget ("toppen") på 12 minutter var jeg ganske pumpa. Og i neste drag ("topp") skulle vi hærnfløttemæ, som Tigern ville sagt, holde på i 17 minutter! Jeg brukte fem hele minutter på å jobbe meg opp i puls, men likevel blei de siste 12 minuttene en kamp mot hodet, altså. Og mot pulsen forsåvidt, for den var på vei ned i garderoben etter fem minutter.

Jeg kan legge meg om et kvarter, da er brødet ferdigstekt. Akkurat nå er det lite som tyder på at jeg skal trene styrke før jobb i morra, men time will show.

Og det er jo litt godt, da, på en kvalm og litt svimmel måte!

Fosfat-tilsetning

På Dagsrevyen diskuterer de hvorvidt det skal bli lov å tilsette fosfat i fisk, sånn at fisken skal se hvitere ut og bli tyngre sånn at fiskeprodusentene skal tjene mer penger. Argumentet er at norsk fisk skal bli utkonkurrert ellers, for de dumme forbrukerne vil jo gjerne ha så hvit fisk som mulig.

Fint, la oss endelig bøye oss for de kunnskapsløse som ikke veit åssen en nydaua torskskal se ut, la oss endelig det.

Stollukke

Slik blei dei altså til sist!
No er dei rett nok enda finare, for eg har voksa dei, og då fekk dei slik ein fin gyllen glød, men biletet over er bra nok til å gi eit inntrykk av korleis dei blei.

Så spør de ikkje om det bordet, sant?

Hurra!

Og så, etter hjelp frå Mamma og Einar, ein kompis av Pappa, var stolsetene trekt, og eg har fire flotte spisestuestolar! Rett nok treng to av dei ein siste finpuss, og alle fire skal få voks på seg, men no er dei stolar, dei er trekvite og ein kan sitje på dei!Hurra!

Bileta kjem seinare, no skal eg leggje meg og draume om middagsselskap.

Sent, men godt

Tevlingskvadet fra Norseman i august nådde forumet til Oslofjord triatlon, men ikke denne bloggen. Før nå.

Mesnali

Eg var på Mesnabo, FFI si hytte på Mesnali, i haustferien. Med meg var fyrst berre Irene, og det var verkeleg stas.

Torsdagen sprang vi en ofseleg blaut tur i skauen, og eg fekk gjort Ellen-tabba igjen: å forveksle stien med bekken og så berre springe avgårde i bekken, ei tabbe eg har gjort med jamne mellomrom etter den søkkblaute våren 2005, då Jokke og eg innførte regnvêrsturar i skauen som turform.

Nok om det.

Fredagen var det tjukk tåke så langt auget kunne sjå, og vi gadd ikkje dra ut anna enn på ei lita vandring til Søre Mesna. Under finn de somme av bileta eg tok. Dette er eg veldig nøgd med, synd eg berre hadde kameraet på telefonen, for ellers kunne dette blitt fint i forstørring. Dette synest er herleg illevarslande, men så veit de vel at eg likar litt godt, gamaldags tungsinn.

Eg gjentek meg sjølv

Eg veit, eg har sagt det før, men Inger Merete er dronning. Denne gongen skriv ho om pannepresset.

Regn

Det er haust, og i Stavanger renner det over. Her heime berre regner det på ruta, inga fare for at det skal bli vatn i kjellaren her oppe, men i dette herlegt ufyselege haustvêret, kva passar vel betre enn eit regnvêrstema?

Oppussingsprosjektet

Her er altså ein av stolane vi har fjerna målinga frå og voner å bruke som trekvite spisestuestolar. Stolane har ein gong vore lakka, så måla svarte og så måla ljost blå. Det kan sjå ut som om han framleis er ljost blå på dette biletet, men han er faktisk ikkje det. Eller altså, inni er han framleis både litt svart og litt blå, men han framstår som trekvit no.

Mamma og Pappa har hjelpt meg mykje, og eg hadde ikkje komme så langt utan dei. No er tre stolar klare anten til å bli klina inn med målingsfjernar (runde tre eller noko slikt) eller til å bli voksa direkte - eg har ikkje heilt slått fast om eg skal prøve målingsfjernaren ein gong til eller ikkje. Så er det berre å vokse dei, og å trekkje om setet og voilà! så har vi spisestuestolar!

Eg synest sjølv eg har vore utruleg flink.

Mandagsmelding

Jeg har en veldig bra tannlege.

Det var bare det.